پژوهش حاضر با هدف بررسی چیستی دوران پسانوفهم‌گرایی مطالعات برنامه‌درسی به عنوان موج جدیدی در رشته و شناسایی گفتمان‌های حاکم بر آن است. رویکرد حاکم بر این پژوهش کیفی است که با روش هرمنوتیک از نوع تفسیری انجام گرفته است. هدف هرمنوتیک تفسیری تبیین ماهیت فهم است. مبنای مورد استفاده در این پژوهش رویکرد گادامر است. موضوع و سؤال تازه ای که هم‌اکنون در حوز‌ه‌ی مطالعات برنامه درسی مطرح است و این مقاله درصدد پاسخ گویی آن است مربوط به چیستی دوران پسانوفهم‌گرایی و طرح موضوعات، مفاهیم جدید و شناسایی گفتمان‌های پسانوفهم‌گرایی در حوزه مطالعات برنامه‌درسی با توجه به مطالعه کتاب‌ها، مقالات، اسناد و مدارک است. به‌همین منظور متون مرتبط با معنا و اهداف پسانوفهم‌گرایی با نگاهی تفسیری از اواخر دهه1980 تا سال 2023 از 10 کتاب و 12 مقاله مورد بررسی قرار گرفته‌اند .از نتایج حاصل از بررسی آثار 16گزاره استخراج شد و با توجه به گزاره‌های شناسایی شده توسط مفسر، 6گفتمان شناسایی شدکه عبارتند از :1- گفتمان آگاهی انتقادی 2- گفتمان عشق و مراقبت 3-گفتمان عدالت اجتماعی 4- گفتمان بین المللی‌سازی مطالعات برنامه‌درسی 5- گفتمان نئوکلاسیک 6-گفتمان تعدد و تکثر. این موضوع از درنگ در پارادایم های برنامه‌درسی و ضرورت پرداختن به پساگفتمان‌ها و کاوش دورانی جدید در عرصه مطالعات برنامه‌درسی به ذهن متبادر شده است
)