طراحی الگوی مطلوب سیاست‌گذاری برنامه ریزی درسی برای نظام آموزش‌و‌پرورش ایران (یک مطالعه کیفی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری برنامه درسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی

2 گروه علوم تربیتی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران،ایران

3 دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه شهید بهشتی

4 دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران

10.22099/jcr.2024.7409

چکیده

هدف این پژوهش طراحی الگوی سیاست‌گذاری برنامه‌درسی برای نظام آموزش‌و پرورش ایران است. پژوهش حاضر از لحاظ نوع داده کیفی و از لحظ روش، تحلیل‌محتوا با رویکرد کیفی عرفی است. داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه‌ساختار یافته با 11 نفر از متخصصان سیاست‌گذاری برنامه‌درسی در سالتحصیلی 1399-1398جمع‌آوری گردید.جامعه‌آماری متشکل از متخصصان دانشگاهی، دارای تجربه سیاست‌گذاری بود. شیوه انتخاب مشارکت‌کنندگان با روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی بود.ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه‌ساختار یافته بر اساس تکنیک 5w1h بود. روایی محتوایی مصاحبه با‌استفاده‌از نظر5 نفر از متخصصین تعلیم و تربیت تایید گردید. داده‌ها طی فرایند کدگذاری، نام‌گذاری،مقوله‌بندی و تحلیل گردید. جهت تحلیل‌اولیه داده‌های کیفی از نرم افزار 2018 Maxqdaاستفاده‌شد.اعتبار‌یافته‌ها با استفاده از روش‌ارزیابی لینکلن و گوبا تایید-گردید. با بررسی یافته ها، الگوی‌سیاست‌گذاری برنامه‌درسی برای نظام آموزش‌و پرورش‌ایران در سه بعد رسمی ، فنی و محتاطانه و در سه‌سطح supra، macro و micro طراحی شد.نتایج نشان داد سیاست‌گذاری برنامه‌درسی در نظام آموزش‌و‌پرورش ایران دارای 4 مولفه سیاست-گذاری در خصوص اهداف برنامه‌درسی، فرصتهای یاددهی و یادگیری،محتوای سیاست‌ها و ارزشیابی سیاست‌ها است.با‌توجه‌به‌یافته‌ها برای اصلاح سیاست‌های برنامه‌های‌درسی ایجاد چرخه فعال با هدف پایش و بهسازی چرخه نیاز است. این یافته‌ها می‌تواند با تبیین فرایندسیاست-گذاری برنامه‌درسی در نظام آموزش‌و‌پرورش ایران جهت تحقق سیاست بوم شناختی برنامه‌درسی در ایران مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


Abbasi, M., Mahrozadeh, T., Sajjadi, S. M., & Adali, F. (2018). Philosophical explanation of the approach of the fundamental transformation of education to knowledge and criticism of its implications in education. New educational ideas 15(4), 7-34. [ in Persian]
Conelly, M., & Gerry, C. (2010). ENCYCLOPEDIA OF CURRICULUM studies,volume 1,university of south lobaliz,USA,SAGE publications Inc.
Cosmin, A. D. (2013). Designing A Competency-Based curriculum For Psedagogy Subjects at High School Level, Doctoral Thesis Summary, University of CLUJ-NAPOCA.
Danaei Fard, H. (2007). Challenges of Public Administration in Iran, Tehran: Samt.[ in Persian]
Fathivajargah, K., Khorasani, A., & Roodi, M. T. (2012). Whath"s behind the growth in homeschooling in Iran: A qualitative research. Research in Curriculum Planning, 9(35), 1-14. [ in Persian]
Fathi Vajargah, K. (2021). Theoretical Foundations of Re/Multicontextualisation of Curriculum Studies Ecosystems: (From idea of aquarium curriculum to a theory of multiverse curriculum studies). Journal of higher education curriculum studies11(22), 89-98. [ in Persian]
Fathi vajargah, K. (2019). Toward Third Wave of Curriculum Studies in Iran: a Recontextualisation Movement. Journal of higher education curriculum studies9(18), 45-69. [ in Persian]
Fathi Vajargah, K. (2022). The Re/Multicontextualization of Curriculum Studies in the New Century. Journal of Curriculum Studies17(65), 7-26.
Fischer, F., & Gottweis, H. (Eds.). (2012). The argumentative turn revisited: Public policy as communicative practice. Duke University Press.‏
Grange, L. (2011). Challenges for Curriculum in a Contemporary South Africa. Curriculum Inquiry in South African Higher Education: Some Scholarly Affirmations and Challenges. Stellenbosch: SUN MeDIA. 79-91.
Haddad, W. D. & Demskey, T. (1995). Education policy – planning prossess: an applied frame work. Paris
Hsiao, M-Ch S., & Chen, L. Sh. (2013). Challenges of the High School Curriculum Reform: Reflections from the Experimental.Curriculum Experience of the Eight-Year. Bulletin of Educational Research, 59(4), 47-79.‏
Jammeh, B. L. (2012). Curriculum Policy Making: A Study of Teachers' and Policy-makers' Perspectives on The Gambian Basic Education Programme (Doctoral dissertation, University of Sheffield).
Kingdon, J. W., &Stano, E. (1984). Agendas, alternatives, and public policies (Vol. 45, pp. 165-169). Boston: Little, Brown.‏
Kondracki, N. L., Wellman, N. S., & Amundson, D. R. (2002). Content analysis: Review of methods and their applications in nutrition education. Journal of nutrition education and behavior, 34(4), 224-230.
Konkol, P. & Wu, J. (2015). Curriculum and the policy milieu. In M. HeB. Schultz & W. Schubert The sage guide to curriculum in education (pp. 319-325). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Kruizinga, A. & Nathanson, R. R. ( 2010). An evaluation of guided reading in three primary schools in the Western Cape. Per Linguam: a Journal of Language Learning, 26(2): 67-76.
Lee, John Chi-KinYin, Hong-biao,(2010). Curriculum Policy Implementation in China: Interactions between Policy Designs, Place and People, Curriculum and Teaching, Volume 25, Number 2, pp. 31-53(23)
Less, Bell, Howard, Stoneson (2012). Educational policy, translated by Mahmoud Abolghasemi and Koresh Fathi, Tehran, Noor al-Saghlain Publishing House.[ in Persian]
Maluleke, Hlanganani Maggie& Abraham TlhalefangMotlhabane. (2015). "Teachers Beliefs and Practices Influencing Curriculum Policy Implementation: Pedagody and Curriculum." The International Journal of Pedagogy and Curriculum 22 (3): 13-25.
Mehrmohammadi, M. (2009). Key Consideration on the Policy Making for Interdisciplinary Sciences in Higher Education from the Standpoint of Development Process. Interdisciplinary Studies in Humanities, 1(3), 1-18.[ in Persian]
Mohammadi, T., hasani, R., & Mohammadi, M. (2019). Teacher`s Awareness and Attitude towards the Concepts and Commandments of the Fundemental Transformation Document (FTD) of the Ministry of Education in Kurdistan Province. Journal of School Administration, 7(4), 57-31. [ in Persian])
Naderi, N., Noroozi, R. A. & Seyed Ali (2015). Policy making in education, Isfahan: Yarmana.
Navid Adham, M. (2012). Managerial Requirements of Fundamental Change in Education System. , 5(Issue 17-18), 295-323. [in Persian]
Ojid, S., & Selajgeh, A. (2019). a critique of the educational policy system in Iran with an emphasis on curriculum planning, the 6th National Conference of Modern Researches in the Humanities, Economics and Accounting of Iran, Tehran.[ in Persian]
Ornstein, A. C. (1987). Theory and practice of curriculum.Kappa Delta Pi Record, 24(1), 15– 17.
Peretz, Ben, M. (1990). Teacher-Curriculum Encounter, The: Freeing Teachers from the Tyranny of Texts. Suny Press.‏
Phillips, J. C. (2012). Connecting Curriculum and Policy to Assist Families' AspirationsSPECIAL SECTION: EARLYCHILDHOOD.
Priestley, M. (2002). Global discourses and national reconstruction: the impact of globalization on curriculum policy, The Curriculum Journal, 13:1, 121-138.
Priestley, M., & Walter, H. (2013). Reinventing the Curriculum. Chapter Title: The Origins and Development of Curriculum for Excellence: Discourse, Politics and Control.
Qolipour, R., & Gholampour Ahangar, E. (2009). Public policy process in Iran. Tehran: Islamic Council Research Center. [in Persian]
Rahimi pordanjani, Y. (2022). Critique and analysis of the national curriculum document based on adapting to the educational needs of preschool and nomadic primary school students with emphasis on the native knowledge approach. Research in Curriculum Planning, 18(71), 181-196. [in Persian]
Reis, Sh. (2018). Curriculum reform.Israel Journal of Health Policy Research.7:30  
Rizvi, F. & Lingard, B. (2009). Globaliizing education policy, London, Rouledge.
Salisbili, N. (2016). Exploring the stages and process of developing the national curriculum document of the Islamic Republic of Iran. Scientific-Research Quarterly of Education and Training, 33 (1), 114-93. [in Persian]
Sewell, K. (2018). Planning the Primary National Curriculum A complete guide for trainees and teachersSecond Edition (Revised and Updated Edition) Education ConsultantJanuary | 304 pages | Learning Matters
Shaverdi, M., & Nazemi, A. (2017). Policy Report; A Review on Innovation Policy Making in China. Rahbardi public policy studies,7(24), 233-247.
Snellen, I. (2002). “Conciliation of Rationalities: the Essence of Public Administration”. Administrative Theory & Praxis. Vol. 24. No. 2, pp. 323-34.
Swanson, C. B., & Barlage, J. (2006). Influence: A Study of the Factors Shaping Education Policy. Editorial Projects in Education.‏
Talebi, B., Seyed Nazari, N., Soodi, H. (2017). Presentation perceptional policy making model of education in Iran. Rahyaft, 27(65), [in Persian]
Teodoro, A., & Estrela, E. (2010). Curriculum policy in Portugal (1995–2007): global agendas and regional and national reconfigurations, Journal of Curriculum Studies, 42:5, 621-647.
Vajargah, K. F. (2020). Beyond Reconceptualization: Recontextualization/Multicontextualization of Curriculum Studies in Iran (Toward New Curriculum Ecosystems). TCI (Transnational Curriculum Inquiry)17(2), 57-72.
Weaver-Hightower, M. B. (2008). An ecology metaphor for educational policy analysis: A call to complexity. Educational researcher, 37(3), 153-167.‏
Winter, G. (2000). A comparative discussion of the notion of validity in qualitative and quantitative research. The qualitative report, 4(3), 1-14