اهداف: یکی از دغدغه‌های امروز سازمآن‌ها در بحث آموزش‌های ضمن خدمت و توسعه کارکنان، اثربخشی دوره‌های آموزشی است. هدف این مطالعه، به‌کارگیری و سنجش اثر بخشی مدل طراحی آموزشی دیک و کری در برنامه‌های آموزش ضمن خدمت کارکنان بود.
روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود که از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان شرکت کننده در برنامه آموزشی منتخب در دانشگاه فردوسی مشهد بود که 60 نفر انتخاب شدند و به گروههای آزمایش و کنترل انتساب تصادفی یافتند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل دو پرسش‌نامه جهت سنجش رضایت، نگرش و آزمون پیشرفت تحصیلی جهت ارزیابی اثربخشی یادگیری فراگیران بود. روایی ابزارها از طریق روایی محتوایی و پایایی آن‌ها از آلفای کرونباخ و کودر- ریچاردسون احراز گردید.
یافته‌ها: در خصوص مولفه‌های تشکیل دهنده اثربخشی نتایج نشان داد که فراگیران در گروه آزمایش رضایت بیشتر، نگرش مثبت تر، و یادگیری بهتردر قیاس با دوره‌های آموزشی موجود داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق می‌توان نتیجه گیری نمود به‌کارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش‌های ضمن خدمت دانشگاهی موجب افزایش اثربخشی دوره‌های آموزشی می‌شود.
کرمی, مرتضی , قبادی, کبری و حدادی, صفیه . (1395). ارزیابی اثربخشی بکارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه. پژوهش‌های برنامه درسی, 6(1), 21-38. doi: 10.22099/jcr.2016.3839
MLA
کرمی, مرتضی , , قبادی, کبری , و حدادی, صفیه . "ارزیابی اثربخشی بکارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه", پژوهش‌های برنامه درسی, 6, 1, 1395, 21-38. doi: 10.22099/jcr.2016.3839
HARVARD
کرمی, مرتضی, قبادی, کبری, حدادی, صفیه. (1395). 'ارزیابی اثربخشی بکارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه', پژوهش‌های برنامه درسی, 6(1), pp. 21-38. doi: 10.22099/jcr.2016.3839
CHICAGO
مرتضی کرمی , کبری قبادی و صفیه حدادی, "ارزیابی اثربخشی بکارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه," پژوهش‌های برنامه درسی, 6 1 (1395): 21-38, doi: 10.22099/jcr.2016.3839
VANCOUVER
کرمی, مرتضی, قبادی, کبری, حدادی, صفیه. ارزیابی اثربخشی بکارگیری مدل طراحی آموزشی دیک و کری در آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه. پژوهش‌های برنامه درسی, 1395; 6(1): 21-38. doi: 10.22099/jcr.2016.3839
)