احساس حضور دانشجویان عاملی مهم در موفقیت آموزش مجازی میباشد. یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر احساس حضور دانشجویان باورهای آموزشی استادان مجازی میباشد. این پژوهش با هدف بررسی نقش جهتگیریهای برنامه درسی استادان بر احساس حضور دانشجویان در دوره­های مجازی، طراحی و اجرا گردید. این مطالعه یک پژوهش ترکیبی از نوع متوالی میباشد. جامعه آماری شامل استادان و دانشجویان دانشگاههای، امیرکبیر، علم و صنعت، خواجه نصیرالدین طوسی و علوم و حدیث میباشند. در مرحلهی کمی، نمونه مورد بررسی به شیوهی طبقهای تصادفیْ تعداد 714 دانشجو و 63 استاد انتخاب شدند و در مرحله کیفی با استفاده از نمونه­گیری دسترس تعداد 16 آزمودنی به شیوهی اشباع نظری تعیین گردیدند. در مرحلهی کمی، تحقیق، جمع­آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامهی جهت­گیری­های برنامه درسی و پرسشنامه احساس حضور، انجام شد و تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با برنامه spss انجام شد. در مرحله کیفی تحقیق، از مصاحبهی نیمه ساختار یافته، جهت گردآوری اطلاعات استفاده شد و برای تحلیل داده­ها از شیوهی تحلیل محتوای کیفی و روش تفسیری استفاده شد. آزمون­های تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون لوین و آزمون تعقیبی توکی به منظور تحلیل داده­ها استفاده شدند. نتایج حاصل از تحلیل دادههای کمی و کیفی نشان داد که بین جهتگیری­های برنامه درسی استادان و احساس حضور دانشجویان رابطه وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد که استادانی که دارای جهت­گیری برنامه درسی انسانگرایی و بازسازی­گرایی اجتماعی و تلفیقی شوآب هستند، در مقایسه با استادانی که دارای سایر جهت­گیری­ها می­باشند دانشجویانشان احساس حضور بالاتری دارند. بنابراین توجه به باورها و نگرشهای آموزشی استادان جهت افزایش احساس حضور دانشجویان بسیار اهمیت دارد.